(często występujący)

См. также в других словарях:

• kłos — m IV, D. a, Ms. kłosie; lm M. y «kwiatostan groniasty o bezszypułkowych kwiatach, osadzonych na wydłużonej osi, często występujący u roślin z rodziny traw, np. u zbóż» Dojrzałe kłosy zbóż. Ziarno wysypywało się z kłosów …   Słownik języka polskiego

• orientalny — orientalnyni «właściwy ludom, językom i kulturze Wschodu, charakterystyczny dla Wschodu; wschodni» Orientalny przepych, zbytek. Orientalna gościnność. Sztuka orientalna. Zapożyczenia językowe orientalne. ∆ Filologia orientalna → orientalistyka ∆… …   Słownik języka polskiego

• świetlik — m III, D. a, N. świetlikkiem; lm M. i 1. «Euphrasia, roślina zielna z rodziny trędownikowatych, półpasożyt na korzeniach roślin; występuje prawie w stu gatunkach w Eurazji, Australii i Ameryce; w Polsce pospolity jest zwłaszcza świetlik łąkowy o… …   Słownik języka polskiego

• całuj [pocałuj] psa w nos — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zwrot wyrażający lekceważenie dla kogoś, często występujący wraz z odmową czegoś; pocałuj mnie w nos, pocałuj mnie gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocałuj psa w nos, nie będę ci prała skarpetek! {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• osoba publiczna — {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś powszechnie znany, często występujący publicznie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pospolity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pospolityici, pospolitytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powszechnie, często występujący, spotykany; ogólnie wiadomy, znany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pospolite nazwisko. Pospolite… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ów — + owa, owo 1. «zaimek wskazujący towarzyszący rzeczownikowi, dziś najczęściej o zabarwieniu książk. i podn.» a) «wyróżniający kogoś lub coś spośród innych istot, przedmiotów podobnych; ten, ten właśnie» Oto ów znajomy. Tak się skończył ów sławny… …   Słownik języka polskiego

• zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… …   Słownik języka polskiego

• czerwiec — m II, D. czerwiecwca; lm M. czerwiecwce 1. «szósty z kolei miesiąc w roku, pierwszy miesiąc letni, którego 21 dzień jest najdłuższym dniem w roku» Słoneczny, upalny czerwiec. Wyjechać drugiego czerwca. W dniu piątym czerwca. Mieć urlop w czerwcu …   Słownik języka polskiego

• porost — m IV, D. u, Ms. porostoście; lm M. y 1. blm «rośnięcie, wzrost» Środek na porost włosów. Szybki porost wełny u owiec. 2. «to, co rośnie na czymś; to, czym coś jest porośnięte» Porost łąki. Wysoki porost trawy na łące. Porost świerkowy w górach. 3 …   Słownik języka polskiego

• co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania …   Słownik języka polskiego